 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Horgen
ved Nord-Sel
(Fotturar
nær Otta)
www.otta2000.com
|
|
| |
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Horgen
På
Rondanekartbladet til Statens Kartverk finn du 'Horgisætrin' litt
nordvest for Nord-Sel - i retning Jetta. For å koma dit lyt du køyre E6
gjennom Rosten.
Eit par kilometer nord for Høvringsvegkrysset tek vegen til Horgen av til
venstre.
|
|
|
Garden Haugen i Rostgrenda
|
|
Etter å ha
passert gardane i Rostgrenda kjem du inn på bomvegen til setrene og
hyttefeltet.
Personbilavgifta
(sept. 2002):
kr 25,- og ti kroner meir om vinteren.
Vegen går
vidare nokre kilometer gjennom skoglendt terreng med jamn stigning
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Utsikt frå Horgen
mot Nord-Sel og Selsmyrene
|
Når du kjem opp
til setrene er det god plass til å parkere bilen
Eit
utsnitt frå ein gamal vinduskarm
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Her oppe - ved det gamle toetasjes tømmerhuset som ein gong i tida
var brukt som hotell - har ein ei fin utsikt
mot dalen og Lågen. Nord-vestover ser ein mot Horgenosi, og bak denne
ligg Blåhø/Jetta med radio- og fjernsynsomformaren.
Etter å ha parkert bilen kan ein følgje grusvegen (på bildet over) eit
stykke nordover, før ein tek opp til høgre gjennom terrenget mot den vel
tusen meter høge toppen Kinnet.
Frå Kinnet har ein utsikt mot Dovrebygda, Høvringen og Rondane, i
tillegg til Jettamassivet og Selsmyrene.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Frå
Kinnet ser ein her Horgenosi (1429 m) og bak den ligg Blåhø med
Jettasendaren (1617 m.o.h.)
|
|
|
| |
Utsikt
frå Kinnet nordvestover mot Dovrebygda |
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Frå Kinnet/Vættahaugen ser ein og vegskjeringa til E6 nede i dalbotnen (gjennom Rosten). Til venstre i bildet, - det vil seie nord for Rosten - låg det ved slutten av den siste istida ein stor innsjø som hadde avlaup vestover - fram til vatnet braut seg veg sørover gjennom Gudbrandsdalen.
Nede til høgre ligg krysset der vegen til Høvringen tek av. Svingane opp lia er mange - før ein kjem til hotella, setrene og hyttene på sjølve Høvringen.
Gjennom gjelet til venstre for vegen renn Høvringsåi. På nordsida, oppe i lia, ser ein plassen Fagerli.
I bakgrunnen Rondane-massivet.
Heilt til høgre i bildet ligg Anaripigg, kjent frå Engebret Hougens
'Avskje mæ Høvringen' -«Verdens skjønneste kjærlighetsdikt»,
skal statsråd Løvland ha sagt om denne visa, som fortel om kjærleik som
vart hindra av sosiale skilje:
|
|
|
|
Avskje mæ Høvringen
(1845)
Sjå sole på
Anaripigg!
Nå går ho dit som ho um natte ligg;
mein fysst ho me
å stein og tre
å eille
te
forgylle lyt.
Budeia skvatta frå sitt
sel:
«Å, mon-tru kue kjøm nå tå se sjøl?
Hurulihu -
lihulihu!
mi syte ku
æ grummast støtt».
Bjøllun' dumt baka haugom tona,
klonken rart att i bergom ljoma,
bekkein' silla som tåre stilt; -
e æ hog-ilt
|
eille
- alle
skvatte -
titte, skotte,
sel
- seterhus
syte
- søte
grummast
- snillast
hog-ilt
- trist til sinns
|
|
|
Kor reint foronderle au lell,
mitt hjerta hoppa upp i me i kvell!
Kor rart dæ æ,
når fjelle tæk
sinn avskje mæ
sinn kjære gut!
På Høvrings vakre sæterstul
i dag vist siste gong e helt mi jul.
Dæ hende fleir
at eilder meir
dømm såg sitt reir,
når dømm flaug ut.
Eilder jentun' så vakkert hulla,
bergljom, bekkein' og bjøillun' sulla!
Detta spår me vist inkort ilt; -
e æ hog-ilt.
|
hulle - synge/lokke
kyrne heim
inkort ilt
- noko vondt
|
|
|
Ska her i væln e inkje få
ho Marit, som e hell så myky tå?
Mein kåfor så
skull e da få
mitt auga på
minn kjæraste?
Ho var fornem, mein inkje grum,
dein fyste jenta som e drøimde um;
i dag ho sa
så myky bra,
med gråt me ba
å hugse se.
Ja, du gjere me blaut i sinne,
når alt einna glett utu minne.
Mein å få de - dæ slepp e snilt; -
e æ hog-ilt.
|
væln - verda
grum - her: stolt
einna - anna
glett - glir
dæ slepp e snilt - det slepp eg nok
|
|
|
Sjå deinn som kjømm i
snørlivs-kjol!
Å skin på ho, du vakre, raue sol!
Å kjære fjell,
skikk kue lell
heim-att i kvell,
- så slepp ho gå.
Å hauge, gjer døkk høge nå,
så jenta mi si ku frå døkk keinn
sjå!
Å bergljom ti,
ei litol ri!
Læt bjøilla si
ho høyre få!
Kjære dale, døkk me må gjøime!
Kanskje tør ho si sorg då gløime.
Imbert, nå må du gråte stilt!
Ho æ hog-ilt.
|
deinn -
den
ei litol ri - ei lita stund
|
|
|
Heinn
Imbert vil ho gjeinne sjå,
mein småe bekkje renn frå augom blå.
Ho sakte si:
"E einsle bli
nok eill mi
ti,
for venn minn strauk.
Heinn, som frå før i
væl'n va minn,
heinn, som va stø som stein
å lett som vinn,
heinn æ e
nå
au hoga på,
e tenkte få
'en; - mein e rauk.
Heinn va
lentog, e høird 'en låte;
nå e einsle må gå å gråte.
Treff 'en her, - dæ e slepp nokk snilt, -
e æ hog-ilt.
|
gjeinne
- gjerne
mein e rauk
- eg oppnådde ikkje det
lentog
-
|
|
|
Å
sole ned bak tindom datt,
og sjeinnun
glytte fram, å månin spratt.
Nå vart dæ kvell,
farvel, farvel,
du gamle fjell
e eilska
mest!
Dinn blome Imbert eilder når,
e stegalaus te himils inkje går.
Kå bæl te dæ
så tverr du æ,
slikt nekte me,
du sjøl veit best!
- Marit veit nokk eit
einna stelle,
meire grepa hell Høvrings fjelle,
der oss korkje ska vera skilt
hell bli hog-ilt.
Etter 'Digte'
(1891)
('aa' i originalteksten er modernisert til 'å' - og
vanlege substantiv har her fått liten forbokstav)
|
sjeinnun - stjernene
månin -
månen
eilder - aldri
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Meir om
'Avskje mæ Høvringen' og selveren
og skulemannen Engebret
Hougen (1826-91) kan du lese her.
Han var mellom anna medlem av den "kongelige oppnevnte kommisjon til
å utrede lov for byfolkeskolen".
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Tilbake
til 'Stigar og
fotturar i og nær Otta' |
|
|
Tips:
Dersom du
leiter etter eit ord, eit uttrykk, eller ein link på ei side med mykje tekst
kan du gjera følgjande:
Hald nede Ctr-knappen på tastaturet og trykk
f.
Da vil følgjande sprette opp:
|
|
|
Skriv inn søkjeord/uttrykk og trykk "Søk etter neste".
Du vil da bli vist neste førekomst av ordet/uttrykket
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|